Stanisław Skarzyński (1895-1972), dr med., lekarz ogólny. 17 lutego 2014

Następnie rozpoczął studia uniwersyteckie w Moskwie, najpierw na wydziale przyrodniczo-matematycznym, skąd po roku przerzucił się na medycynę. Od 2 III 1919 ochotnik-kawalerzysta w WP, w 10 p. ułanów jako sanitariusz. Zwolniony 1 IV 1921 w stopniu plutonowego. Później kontynuował studia lekarskie na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. 23 V 1925 uzyskał doktorat wszechnauk lekarskich.
Pracę zawodową rozpoczął w Krobi (9 VI 1925 – 15 II 1926). Potem od 16 III 1926 przeniósł się do Krzywinia, gdzie był lekarzem Kasy Chorych i prowadził prywatną praktykę. Po 2 latach przeprowadził się do Czempinia (26 VI 1928 – 26 IV 1937). W 1935 (12 II) został mianowany tymczasowym burmistrzem m. Czempinia, z czego zrezygnował (6 VI 1935). (...) Od 1 V 1937 przeniósł się do Śmigla, jako lekarz domowy Ubezpieczalni Społ. prowadził też (od 1937) Stację Opieki nad Matką i Dzieckiem. Był aktywnym działaczem w organizacjach społecz.: PCK (wiceprezes), Związek Obrony Kresów Zachodnich, (prezes), (...) Tow. Budowy Szkół Powszechnych (przewodn.), Koło Przyjaciół Harcerzy (przewodn.), Parafialna Akcja Katolicka (przewodn.)Polski Związek Zachodni (członek zarządu); należał poza tym do Ochotniczej Straży Pożarnej, Tow. Śpiewu „Lutnia”, Tow. Gimn. „Sokół”, Kat. Stowarzyszenie Mężów, Związku Lekarzy RP, Tow. Robotników Polskich.
22 X 1939 aresztowany przez Niemców i więziony w Śmiglu do 11 XI 1939. W czasie okupacji, dwukrotnie wyrzucony z mieszkań, sam będąc w ciężkiej sytuacji, służył pomocą współrodakom o każdej porze dnia na wsi i w mieście. W pierwszym okresie po odzyskaniu wolności w 1945 r. (od 25 I) jego zabiegom lekarskim zawdzięczało życie wielu rannych żołnierzy radzieckich w śmigielskim szpitalu, gdzie następnie pracował przez dalsze 2 lata na stanowisku dyrektora. W I półroczu 1945 r. zorganizował tamże pierwszy w powiecie kościańskim Ośrodek Zdrowia, który w sierpniu tegoż roku posiadał poradnie: dla matki i dziecka, przeciwgruźliczą i przeciwweneryczną, a terenem działania było m. Śmigiel i gminy: Bucz, St. Bojanowo i Śmigiel; później doszły: Wonieść i Wilkowo Polskie, w których otwarto Lekarskie Punkty Dojazdowe.
S. szkolił siostry i ratowników PCK, został przewodniczącym Zarządu PCK. Od 1 XII 1953 udzielał porad lekarskich w lekarskim punkcie dojazdowym w Machcinie. Z dn. 1 IV 1965 r. zrezygnował z kierownictwa Ośrodka Zdrowia w Śmiglu. Jako lekarz pracował jednak nadal do 31 VIII 1969 r. (do 74 r. życia).
Zmarł 27 VIII 1972 r. Przeżył 77 lat. Pochowany na cmentarzu paraf. w Śmiglu.
W uznaniu zasług S. Rada Narodowa Miasta i Gminy w Śmiglu uchwałą z dn. 13 VI 1977 nazwała ul. Stodolną ulicą dr med. Stanisława Skarzyńskiego. Jego imię nosi Przychodnia Rejonowa w Śmiglu.
W Czempiniu 22 IV 1930 r. zawarł związek małżeński z Marią Heleną Płoszyńską, córką tamt. aptekarza Franciszka.
Potomstwo: Zofia, Krystyna, Maria, Wojciech, Barbara, Antoni, Jadwiga.
źródło: „Słownik Lekarzy Ziemi Kościańskiej” Henryk Florkowski