Pałac w Buczu 24 sierpnia 2015

Na przestrzeni dziejów zmieniali się kolejno jego właściciele. W 1782 roku należał do podsędka wschowskiego Ludwika Hersztopskiego, a następnie do Emila Szołdrskiego, Emila Franza Petzela i jego krewnych, Jerzego Hermanna z Kłody, a przed II wojną światową do Anieli Szołdrskiej z domu Koczorowskiej.

Pałac usytuowany jest w środkowo-zachodniej części parku, który został wybudowany pod koniec XIX wieku prawdopodobnie w miejscu poprzednio już istniejącego. Pałac wzniesiony jest z cegły na kamienno-ceglanej podmurówce i jest podpiwniczony. Przyjmuje się, że część środkowa pałacu jest starsza, dwukondygnacyjna, nakryta dachem czterospadowym z dwoma wystawkami. Boczne części są trzykondygnacyjne, z której trzecia ma formę wież. Wejście do pałacu stanowi ganek wsparty na czterech filarach, podtrzymujących okazały taras. W fasadzie budowli znajduje się trójkątny naczółek z kartuszem herbowym. Część środkowa pałacu wybudowana jest na planie prostokąta, a boczne części na planie kwadratu. Z tyłu pałacu znajdują się dodatkowe wejścia. We wspomnianej części środkowej budynku jest obszerny hol. Obok, w drugim trakcie, znajduje się jadalnia połączona z kredensem. Zwraca tam uwagę strop kasetonowy. Z kolei na klatce schodowej umieszczone jest okno z przedstawionym tam jeleniem św. Huberta oraz trzema scenami myśliwskimi. W holu znajdującym się na piętrze jest kominek. Obecnie w pałacu ma siedzibę szkoła podstawowa. Park ma charakter krajobrazowy, a jego powierzchnia wynosi 3,8 ha. Jest on ogrodzony, m. in. bramą zaopatrzoną w żelazną kratę. Wewnątrz parku znajduje się niewielki staw. Wśród drzew wyróżnia się znajdująca się po płd. stronie pałacu okazała lipa.

Jan Pawicki

WS nr 5/2015

 

 

buczi2

buczi1

Śmigiel, Miasto Wiatraków
Śmigiel Travel
Centrum Kultury w Śmiglu