Ks. Józef Kucharzewicz ze Starego Białcza 17 lutego 2014

Lata jego posługi kapłańskiej przypadły na trudne lata związane z kulturkampfem i tzw. ustawami majowymi, które miały utrudnić Kościołowi wykonywanie jego misji - m.in. za nieuznawanie kompetencji komisarza pruskiego nad majątkiem kościelnym nakładano na niego liczne kary pieniężne. Na ówczesne czasy była to ogromna kwota - 870 mk. W 1876 roku księdzu wytoczono w Kościanie proces za „nieprawne wykonywanie funkcji kapłańskich w Wilkowie Polskim”.

W 1877 roku sąd w Kościanie wymierzył mu karę 15 mk za dopuszczenie do odprawienia mszy św. w Białczu przez ks. Dziegieckiego. Oprócz sprawowania funkcji kapłańskich angażował się w szereg działań o charakterze społecznym i politycznym. Działał m.in. w Towarzystwie Antyhazardowym w Poznaniu, był członkiem polskiego Komitetu Wyborczego na pow. śmigielski i prezesem oddziału powiatowego Towarzystwa Pomocy Naukowej im. K. Marcinkowskiego. Należał także do Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, któremu podarował swoje prace, m.in. „Dzwon kościański”. W Białczu założył i prowadził: Bractwo Wstrzemięźliwości, Żywy Różaniec, Sobalicję Matek Chrześcijańskich. Podkreślano, że jako wikary w Pępowie i Kościanie wychowywał Jana i Konstantego Zamojskich, a także: „... zajmował się szczególnie chłopcami żądnymi nauki, którym w studiach dopomagał”. Jego grób znajduje się na cmentarzu przy kościele w Starym Białczu.

Jan Pawicki

W opracowaniu tego tematu korzystałem z książki pt. „Księża Społecznicy w Wielkopolsce 1894-1911”, Gniezno 2007.

WŚ 9/2014