Bank Spółdzielczy w Śmiglu 17 lutego 2014

Do pierwszego zarządu jednogłośnie wybrano: Adama Liszewskiego „kapitalistę ze Śmigla’ na dyrektora, Józefa Abta „kupca ze Śmigla” na kontrolera, a do rady nadzorczej wybrano: ks. Hipolita Weichmana jako prezesa rady, Władysława Kruczkowskiego, krawca ze Śmigla, na zastępcę prezesa oraz: blacharza Bronisława Stama ze Śmigla, Teofila Szydłowskiego – restauratora ze Śmigla, Antoniego Drutkowskiego – piekarza ze Śmigla i rolników z Poświętna: Andrzeja Donaja, Wawrzyńca Kurpisza i Antoniego Krystka – jako członków.
Wówczas, gdy tworzono bank, Śmigiel był pod zaborem pruskim, a zamieszkiwała go ludność narodowości polskiej, niemieckiej i żydowskiej. Polską własność rujnowała plaga lichwy i to właśnie bank ludowy, dzięki tanim kredytom pochodzącym ze środków lokowanych przez bogatsze warstwy, miał przychodzić z pomocą polskiemu rolnictwu, rzemiosłu i kupiectwu. Jak wskazują zachowane źródła, zadanie to wykonywał dobrze i tym samym podniósł polski stan posiadania, w tychże, jakże trudnych dla polaków czasach. Po odzyskaniu w 1918 r. niepodległości bank prowadził normalną działalność: gromadził oszczędności i udzielał pożyczek, a także włączył się aktywnie do zbierania od obywateli Ziemi Śmigielskiej wpłat na pożyczkę dla państwa polskiego. Zajmował się także oddłużaniem rolnictwa.
Po II wojnie światowej Bank Ludowy w Śmiglu działalność rozpoczął już w sierpniu 1945 r. Było to możliwe, gdyż w okresie okupacji w siedzibie banku działała niemiecka kasa. W strukturze klientów, podobnie jak w okresie przedwojennym, przeważali rolnicy. W 1948 r. śmigielski bank przyjmuje nazwę Gminna Kasa Spółdzielcza w Śmiglu pod którą to działał do 1957 r., kiedy kasę przekształcono w Spółdzielnię Oszczędnościowo-Pożyczkową. W początku lat pięćdziesiątych ograniczono samodzielność podmiotów gospodarczych, w tym także banków. Działalność kredytowa została oparta na limitach ustalonych przez bank finansujący, którym początkowo był NBP, później Bank Rolny, a od 1975 r. Bank Gospodarki Żywnościowej. Jednostka nadrzędna miała wpływ na podział czystej nadwyżki oraz na wysokość funduszu płac. W 1975 r. SOP w Śmiglu przyjmuje nazwę bank Spółdzielczy w Śmiglu i pod tym szyldem działa nadal.
Reforma państwa zapoczątkowana w latach 1989-1990 wymusiła wolny rynek finansowy. Bank znów stał się jednostką samodzielną i samofinansującą się. Działając w interesie członków prowadzi działalność bankową osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nie posiadających osobowości prawnej.
Bank Spółdzielczy w Śmiglu jest spółdzielnią posiadającą osobowość prawną. Do 1995 r. podlegał BGŻ w Lesznie, a obecnie jest zrzeszony w gospodarczym Banku Wielkopolski S.A. w Poznaniu na podstawie umowy zrzeszenia regionalnego.
Pracami banku kieruje zarząd. W jego skład wchodzą: Jerzy Wojciechowski – prezes, Leon Burmistrzak – zastępca prezesa i Lucyna Perekietka – członek.
Organem nadzorującym i kontrolującym działalność banku jest rada nadzorcza, członkami której są: Zbigniew Łukaszewski – przewodniczący, Stanisław Kaźmierski – zastępca przewodniczącego, Jadwiga Drozda – sekretarz oraz członkowie: Jan Dorsz, Hieronim Domagała, Michał Gruszewski, Stanisław Kaminiarz, Zygmunt Konieczny, Wacław Nowak, Henryk Płóciennik, Lecz Ratajczak, Tadeusz Samoląg i Marian Skoracki.
Suma bilansowa śmigielskiego banku za 1998 r. po stronie aktywów i pasywów zamyka się kwotą 12.728.006,37 złotych. Przychody w 1998 roku wyniosły 2.328.408,58 zł, natomiast koszty – 2.161.189,89 złotych. Wypracowany zysk brutto wyniósł 167.218,69 złotych. Po odprowadzeniu podatku dochodowego Bank Spółdzielczy w Śmiglu uzyskał 122.359,69 zł czystej nadwyżki, którą to w całości zgodnie z uchwałą Zebrania Przedstawicieli Banku Spółdzielczego w Śmiglu, przekazano na fundusz zasobowy banku.

Na podstawie materiałów wnioskodawców opracował Hubert Zbierski