Towarzystwo Miłośników Sceny w Śmiglu 17 lutego 2014

Towarzystwo zawiązało się pod hasłem „Cześć sztuce”. Celem była działalność kulturalno-oświatowa, realizowana przez organizowanie przedstawień teatralnych. Skupiało w swoim gronie osoby, które chętnie pomagały także innym organizować różne występy i przedstawienia. W 1928 roku towarzystwo liczyło 78 członków. Prezesem Zarządu był Jan Kocot, wiceprezesem Józef Jasiński, skarbnikiem Władysław Loga, sekretarzem Florian Schulz, kierownikiem muzycznym Bolesław Antkowiak, kierownikiem sceny Władysław Bromka, a inscenizatorem Piotr Ziegler. O aktywności towarzystwa i repertuarze świadczą niektóre tylko pozycje: 1 stycznia 1924 wystawiono komedię M. Bałuckiego „Klub kawalerów” w reżyserii Feliksa Walkowiaka, a dekoracje przygotował malarz Wopiński, 1 stycznia 1925 roku – „Pani Damazy”, 16 lutego 1925 roku „Dwadzieścia dni kozy”, 22 marca 1925 roku dramat „Cyganie”, 26 kwietnia 1925 roku dramat „Ewa Miaskowska”, 18 października 1925 roku komedia „Ciepła wdówka”, 1 stycznia 1926 roku dramat „Na zawsze”. Cały dochód z tego przedstawienia był przeznaczony na odnowienie kościoła i dlatego zwrócono się do władz o zwolnienie od płacenia podatku od przychodu za sprzedane bilety. 6 listopada 1927 roku towarzystwo zorganizowało w Strzelnicy wieczór poświęcony pamięci Juliusza Słowackiego. Program przewidywał słowo wstępne, śpiew, przestawienie „Balladyny”. 3 listopada 1929 roku o przedstawieniu, które miało mieć miejsce w Strzelnicy o godz. 2000, informował efektowny afisz, a grana była sztuka „Sublokatorka”.

20 maja 1938 roku odbyło się walne zebranie, na którym Władysław Bromka został wybrany honorowym prezesem. Na czele towarzystwa liczącego wówczas 50 osób stał zarząd w składzie: R. Małecki – prezes, J. Majchrowicz – wiceprezes, T. Mazur – sekretarz Wł. Rosolski – kierownik sceny. Przyjęto wówczas uchwałę, że towarzystwo będzie prezentowało swoje osiągnięcia co roku w okresie zimowym od 1.10 do 31.3. Ostatnia informacja o tym, co prezentowało towarzystwo, pochodzi z 1939 roku. 1 stycznia tego roku zorganizowano sztukę „Podatek majątkowy”. Wybuch II wojny światowej zakończył działalność towarzystwa.

Z perspektywy czasu należy podziwiać szeroki repertuar, wytrwałość członków, którzy bezinteresownie przygotowywali się do występów. Aktywny wówczas udział w działalności kulturalnej, to coś innego niż bierne odbieranie jej dzisiaj, najczęściej w okienku telewizora.

Jan Pawicki