Tułaczy los ułana 04 lutego 2019

W 1926 roku rozpoczął zasadniczą służbę wojskową w 17. Pułku Ułanów Wielkopolskich w Lesznie. Po ukończeniu czynnej służby pozostał w pułku jako wachmistrz i pracował w warsztacie rusznikarskim jednostki. 4 września 1939 roku rozkazem dowództwa cały pułk opuścił Leszno i udał się na wschód w kierunku Warszawy. Walcząc w obronie ojczyzny oddziały dotarły aż do Modlina. Po kapitulacji twierdzy 28 września 1939 roku Leon dostał się do niewoli niemieckiej. Następnie wraz z żołnierzami pułku został wywieziony przez okupanta do Stalagu VI-B do Versen znajdującego się koło Meppen. Tu przebywał w niewoli do końca wojny. Następnie służył w oddziałach wartowniczych. 30 sierpnia 1948 roku otrzymał dokumenty z Międzynarodowego Czerwonego Krzyża w Genewie potwierdzające, że Leon Buchwald internowany w Stalagu VI-B w Niemczach mógł wyjechać do USA. Pan Leon zamieszkał wraz z kolegami z Leszna w Buffalo, stan Nowy York. Tam pracując przystąpił do Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej. Oddany całym sercem organizacji weteranów brał udział w uroczystościach narodowych. Za swoją działalność otrzymał odznaczenia: Miecze Hallerowskie, Krzyż Zasługi i Krzyż 25-lecia SWAP. Schorowany wrócił do Polski 9 listopada 1979 roku i zamieszkał w domu rodzinnym w Koszanowie. Zmarł 12 sierpnia 1988 roku w kościańskim szpitalu. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Śmiglu.

Franciszek Cieślik

WS 11/2018