„Cudze chwalicie, swego nie znacie” 24 lipca 2020

WŚ nr 1/02

Najwyższym szczytem świata jest Mount Everest (8848m n.p.m.), Europy – Mont Blanc (4807m n.p.m.), natomiast Polski – Rysy (2499m n.p.m.).

Obszar Ziemi Śmigielskiej leży na pograniczu dwóch mezoregionów geograficznych: Pojezierza Lubuskiego i Pojezierza Wielkopolskiego. pod względem ukształtowania powierzchni są to dwa niewysokie, rozległe wzniesienia (Wysoczyzna Śmigielska i Wysoczyzna Kościańska) rozdzielone wcinającą się doliną rzeki Samicy, która wypływa z jeziora Krzyckiego i wpływa do Południowego Kanału Obry.

Na południowo-wschodnim krańcu Ziemi Śmigielskiej znajdują się dwa jeziora: Wonieskie, o powierzchni 121 ha i Jezierzyckie, o powierzchni 52 ha – stanowiące obecnie zbiornik retencyjny „Wonieść”. Kompleksy leśne znajdują się głównie na południu i stanowią ok. 13% powierzchni całej gminy Śmigiel.

Urozmaicona, pagórkowata rzeźba terenu ukształtowana została w okresie ostatniego na obszarze polski zlodowacenia bałtyckiego (ok. 12000 lat temu). Najwyższe wzniesienie na terenie gminy Śmigiel znajduje się niedaleko Podśmigla (135,4m n.p.m.) i jest porośnięte lasem, najniżej jest w dolinie rzeki Samicy (65-75m n.p.m.).

Tak więc i my mamy swoją najwyższą „górę”, o której warto wiedzieć i którą warto „zdobyć”. Najwyższy szczyt Ziemi Śmigielskiej „zdobywaliśmy” z młodzieżą gimnazjum i liceum kilkakrotnie w rajdzie pieszym i rajdach rowerowych wraz z opiekunami: Magdą Borecką i autorem pomysłu Tomaszem Frąckowiakiem.

Andrzej Weber