Pałac w Spławiu 17 lutego 2014

Już w 1558 roku, w folwarku hodowano m.in. 19 sztuk bydła rogatego, 248 owiec, 11 świń i 38 gęsi. W 1881 roku powierzchnia majątku wynosiła 376,35 ha. Przed II wojną światową majątek specjalizował się w hodowli nasion buraczanych. W skład tamtejszego zespołu rezydencjonalnego wchodzi m.in. pałac, park oraz oficyna. Pierwszy drewniany dwór został wzniesiony w 1608 roku, o czym świadczy data umieszczona na stropie. Był on zabudowany z czterech stron i otoczony lipami. W miejsce rozebranego dworu Adam Skarżyński wzniósł w 1840 roku nowy pałac, który położony jest w środkowej części parku. Murowany budynek pałacowy składa się z dwóch prostokątnych, piętrowych pawilonów, połączonych piętrowym, ale niższym łącznikiem oraz dwoma bocznymi aneksami. Herby Pomian i Dryja umieszczone są w kartuszu lewego pawilonu. W znajdującym się w sieni kominku umieszczona była tablica z monogramem AS (Adam Skarżyński) i datą 1840. W medalionie umieszczonym w szczycie kominka znajduje się głowa, a w jego polu środkowym herb Bończa. Jak wspomniano pałac i park po 1945 roku zostały zdewastowane, ale w ostatnich latach dużym nakładem środków odrestaurowane. Obecnie pałac służy organizacji różnego rodzaju imprez i uroczystości. Powierzchnia parku krajobrazowego wynosi 6,3 ha. Od bramy głównej do pałacu prowadzi aleja lipowa. W zachodniej części parku znajduje się pochodząca z pierwszej połowy XVIII wieku figura św. Jana Nepomucena. Tam także wybudowano drugi wjazd. Urozmaicony charakter nadają parkowi dwa stawy połączone rowem melioracyjnym. Na jednym znajduje się mała wysepka. Drzewostan ma charakter mieszany tj. typowo parkowy oraz leśny. Występują tu m.in.: lipy drobnolistne, wiązy, kasztanowce, jesiony i świerki. Murowana oficyna powstała w 1870 roku na podmurówce z kamienia polnego. Jest podpiwniczona i nakryta dwuspadowym dachem.

Jan Pawicki

WŚ 8/2013